Jak ułatwić pierwszoklasiście rozpoczęcie nauki w gimnazjum?
Po urodzeniu dziecka rodzice stawiają w domu kufer, do którego przez kilkanaście lat składają posag na jego przyszłe życie. Zwykle chcą dla dziecka jak najlepiej, ale dopiero w wieku dojrzewania okazuje się, które rzeczy wkładane do skrzyni były dobre, a które niepotrzebne i czy zgromadzony posag zapewnia bezpieczny start w dorosłość.
Gimnazjalista jest nastolatkiem, który czuje się dorosły (wyszedł przecież ze szkoły podstawowej), ale jeszcze nie umie opanować swoich impulsów i potrzeb. Rodzice, bądźcie szczególnie wrażliwi w pierwszym miesiącu nauki dziecka w nowej szkole. To właśnie pierwsze tygodnie będą miały duży wpływ na przystosowanie się ucznia do nowego środowiska i na określenie jego sposobów funkcjonowania w szkole.
O czym warto pamiętać?
Nastolatek ma silną potrzebę samostanowienia, choć nie zawsze umie podejmować odpowiednie decyzje.
Pragnie nawiązywać przyjaźnie, zaimponować rówieśnikom; często dostosowuje się do ich oczekiwań.
Nie zawsze umie wykorzystać swoje możliwości i umiejętności w sytuacjach szkolnych, i kompensuje braki przez niewłaściwe zachowanie, np. błaznowanie, negatywizm, itp.
Nie chce być gorszy od innych i jeśli nie znajdzie satysfakcji w jakiejś dziedzinie życia (nauce, sporcie, aktywności społecznej, itp.) może szukać jej w zachowaniach niekoniecznie zgodnych z regułami i normami społecznymi.
Bardzo emocjonalnie podchodzi do wszystkich sytuacji i może sobie nie radzić z impulsywnością.
Nie zawsze potrafi sprostać nowym wymaganiom szkolnym i wykorzystać techniki i metody uczenia się.
Rodzice, pomóżcie swojemu dziecku, które dorasta, ale jeszcze nie jest dorosłe przeżywać sukces, radzić sobie z trudnościami i budować właściwe poczucie własnej wartości. Pamiętajcie, że uczeń bardzo dobry w szkole podstawowej nie staje się automatycznie bardzo dobrym uczniem w gimnazjum!
Spokojne, szczere rozmowy o tym, co jest dla nastolatka trudne w szkole, otwartość na jego żale i smutki, życzliwe wysłuchanie go bez oceniania, gotowość wsparcia w trudnych chwilach i wiara w jego możliwości – wzmocnią system odpornościowy Twojego dziecka. Pozwolą mu spokojnie przeżyć codzienność i dadzą siłę do pokonywania problemów.
Rodzice, rozpoznajcie jakie problemy w nauce ma Wasze dziecko i pomóżcie mu je pokonać ( nadrobić braki, znaleźć efektywne metody uczenia się), starajcie się poznać rówieśników Waszego dziecka, rozmawiajcie o tym, co Was niepokoi i pomóżcie mu obiektywnie oceniać sytuację; stawiajcie zdecydowane granice wszelkim zachowaniom ryzykownym, mówcie „Nie” w sytuacjach zagrożeń, wspierajcie samodzielność nastolatka, ale dyskretnie czuwajcie nad jego decyzjami. Problemy, które szczególnie Was zaniepokoją konsultujcie ze specjalistami (psychologiem, pedagogiem, wychowawcą).
Nastolatek, choć chce być dorosły, jak każde dziecko pragnie być kochany, doceniany i akceptowany. Liczy na wsparcie rodziców, choć często nie chce się do tego przyznać. Przytul czasami swoje dorastające dziecko, daj mu odczuć, że jest dla Ciebie ważne i że je kochasz. Powiedz mu, że zawsze może na Ciebie liczyć i że wesprzesz je w trudnych sytuacjach.