ĆWICZENIA USPRAWNIAJĄCE MOTORYKĘ NARZĄDÓW MOWY

ĆWICZENIA USPRAWNIAJĄCE MOTORYKĘ NARZĄDÓW MOWY

W procesie prawidłowej wymowy głosek ważną rolę odgrywają sprawne narządy artykulacyjne do których zaliczamy: żuchwę, język, wargi, podniebienie miękkie oraz twarde, zęby i dziąsła. W przypadku nieprawidłowego rozwoju nieruchomych narządów artykulacyjnych tj. podniebienia twardego, zębów i dziąseł należy udać się do specjalisty w celu korekcji wady.

1. Ćwiczenia wzmacniające mięśnie warg:

– naśladowanie rybki (usta w tzw. rybi pyszczek)

– cmokanie

– układamy usta w dzióbek, przesuwamy raz w prawo, raz w lewo

– ułożenie ust na zmianę w dzióbek i uśmiech (można mówić u-i-u-i-u-i … )

– wymawianie na zmianę o-e-o-e-o-e

– parskanie

– robienie na zmianę uśmiechniętej i smutnej minki (kąciki ust w górę i w dół)

– przytrzymanie kredki/ołówka pod nosem przy pomocy górnej wargi

– kilkakrotne nadymanie policzków, przy zwartych wargach

– przy zamkniętych szczękach – zwieranie i rozwieranie warg

– przy zamkniętych szczękach – unoszenie na zmianę wargi górnej (tak, by odsłonić górne zęby) i dolnej (by odsłonić zęby dolne)

– przy zamkniętych szczękach – ułożenie warg w kształt samogłoski “u” i powolne ich rozwieranie i zwieranie

– utrzymywanie przy pomocy warg patyczka obciążonego plasteliną

– przy rozwartych szczękach – wciąganie w głąb jamy ustnej warg, tak by całkowicie przysłoniły zęby

– rysowanie kółek wargami wysuniętymi i ułożonymi w dzióbek

2. Ćwiczenia języka

– wysuwanie języka na zewnątrz i cofanie w głąb jamy ustnej; język nie powinien dotykać warg

– wysunięcie języka z jamy ustnej i wykonywanie ruchów wahadłowych od jednego kącika ust do drugiego; język nie powinien dotykać warg, należy także unikać współruchów szczęki dolnej

– język wysunięty z jamy ustnej, na przemian przyjmuje kształt łopaty (szeroki) i grotu (wąski); nie dotyka zębów, ani warg

– zaginanie wysuniętego języka w kształcie łopaty (język szeroki) możliwie najwyżej w kierunku nosa (język przylega do górnej wargi), a następnie ten sam układ na wardze dolnej

– unoszenie wąskiego języka możliwie najwyżej w kierunku nosa

– przy otwartych ustach – chowanie języka pod górną wargę (między wargę, a zęby), a następnie pod dolną (również między wargę, a zęby)

– zaginanie czubka języka do góry i do dołu; język nie dotyka warg

– oblizywanie zewnętrznej powierzchni zębów przy zamkniętych ustach

– oblizywanie wkoło warg (usta szeroko otwarte)

– przy szeroko otwartych ustach – dotykanie na zmianę górnych i dolnych zębów

– przy otwartych ustach – język dotyka na zmianę ostatnich zębów trzonowych górnych i dolnych, po obu stronach szczęki (należy unikać współruchów żuchwy)

– przy otwartych ustach – dotykanie czubkiem języka różnych punktów na podniebieniu (tzw. liczenie gwiazdek na niebie) oraz przesuwanie językiem po podniebieniu w przód i w tył (tzw. malowanie sufitu)

– zwijanie języka w rulonik

– uniesienie boków języka, tak aby ułożył się w kształt łyżeczki

– przy otwartych ustach – oparcie czubka języka o dolne siekacze i unoszenie jego środka (tzw. koci grzbiet)

– kląskanie

– uderzanie czubkiem języka o górny wałek dziąsłowy przy otwartych ustach

3. Ćwiczenia podniebienia miękkiego

– ziewanie

– przy szeroko otwartej jamie ustnej – wdech tylko przez jamę nosową, wydech przez usta

– wymawianie: uku – ugu – oko – ogo – ukku – uggu – okko – oggo

– udawanie chrapania na wdechu i wydechu

4. Ćwiczenia szczęki dolnej

– powolne opuszczanie i unoszenie żuchwy

– powolne opuszczanie i unoszenie żuchwy przy zamkniętych ustach

– powolne poruszanie żuchwą w przód i w tył oraz na boki przy zamkniętych ustach

– powolne poruszanie żuchwą w przód i w tył oraz

 

Skip to content
This Website is committed to ensuring digital accessibility for people with disabilitiesWe are continually improving the user experience for everyone, and applying the relevant accessibility standards.
Conformance status