CHROŃMY NASZE DZIECI PRZED NARKOTYKAMI
Niestety, problem ten dotyczy coraz młodszych dzieci. Po narkotyki sięgają już uczniowie szkół podstawowych.
Jak zatem uchronić przed nimi nasze pociechy?
Wciąż traktujemy narkomanię jak „ problem z Księżyca”. Nie wierzymy, że może ona dotknąć nasze dziecko. Tymczasem, nawet gdy dziecko dobrze się uczy, a nam wydaje się, że niczego mu nie brakuje – może sięgnąć po narkotyki. Dlatego trzeba otaczać dzieci miłością, uczyć odmawiać, wyjaśniać jakie są następstwa brania narkotyków.
Dlaczego po nie sięgają? Powodów, dla których to robią jest wiele:
ZWYCZAJNA CIEKAWOŚĆ – w ten sposób dzieci poszukują nowych doznań, nie zdając sobie sprawy z zabójczego działania środków odurzających, nie potrafią realnie ocenić zagrożenia.
CHĘĆ AKCEPTACJI – nastolatki lubią przynależeć do jakiejś grupy, chcą być lubiane przez rówieśników, a wspólne „branie” zbliża – dlatego często ulegają namowom kolegów.
WYRAZ BUNTU – przeciw nakazom i normom świata dorosłych. Dziecku wydaje się, że w ten sposób podkreśla swoją niezależność. A jeśli robi to co chce, czuje się dorosłe.
SZKOLNY STRES – trudności w szkole, złe oceny czy konflikty z nauczycielami są bardzo stresujące. A narkotyki powodują, że dzieci czują się „wyluzowane”, oczywiście tylko przez jakiś czas.
ŁATWIEJ SIĘ UCZYĆ – dzieci są przekonane, że po narkotykach błyskawicznie opanują materiał, napiszą kartkówkę czy zdadzą egzamin. Nie biorą pod uwagę, że już niczego nie będą w stanie się nauczyć.
KONFLIKTY W RODZINIE – brak zainteresowania najbliższych, kłopoty w domu, brak poczucia bezpieczeństwa – także mogą być przyczyną brania narkotyków.
NAŚLADOWANIE IDOLI – dzieciom bardzo imponują, chcą wyglądać i zachowywać się tak samo jak oni.
Dlatego:
NIE BÓJMY SIE O TYM ROZMAWIAĆ – spokojnie i rzeczowo, bez prawienia kazań – odpowiadajmy na każde pytanie. Do rozmowy o narkotykach dobrze się przygotujmy (P. Robson: „Narkotyki”, H. Rylke: „Pokolenie zmian”).
STWÓRZMY DZIECIOM CIEPŁY DOM – starajmy się znaleźć czas dla swoich pociech, zadbajmy o to, by miały do nas zaufanie, nie krytykujmy i nie wyśmiewajmy, ale bądźmy wyrozumiali – dzieci muszą czuć się kochane, akceptowane i rozumiane.
JEŚLI DOMYŚLAMY SIĘ, ŻE DZIECKO „EKSPERYMENTUJE” – nie liczmy na to, że problem rozwiąże się sam. Nie panikujmy i zachowajmy spokój, konieczne też jest pójście z dzieckiem do poradni – rozmowa z psychologiem może bardzo pomóc.
SYGNAŁY OSTRZEGAWCZE MOGĄCE ŚWIADCZYĆ O KONTAKCIE DZIECKA Z NARKOTYKAMI:
Jest nadmiernie podniecone i drażliwe. Ma zmienne nastroje, kłóci się i awanturuje o byle co.
Nagle schudło, nie ma apetytu. Często jest senne.
Jego skóra, włosy, oddech nabierają słodkiej woni lub pachną chemikaliami.
Ma zaczerwienione oczy, obrzęknięte powieki i nienaturalnie rozszerzone źrenice. Razi je światło.
Pojawiają się częste krwawienia z nosa.
Podkrada pieniądze, wynosi z domu cenne przedmioty.
Nagle ma kłopoty w szkole. Nie interesuje się nauką, opuszcza pojedyncze lekcje, wagaruje.
Często udziela niejasnych odpowiedzi, kłamie.
Znalazłaś w jego rzeczach paczuszkę białego (amfetamina, kokaina) lub szarego proszku (heroina), pogniecione liście o słodkawym zapachu (marihuana), miękkie jak plastelina brązowe, czarne kuleczki lub kostki (haszysz), kolorowe tabletki z wzorkami (extasy), tajemnicze nasączone kartoniki (LSD). Niepokoić też powinny strzykawki, szklane rurki, fajki, bibułki do skrętów.
JEŚLI NAWET WASZE DZIECKO NIE PRÓBOWAŁO DOTĄD ALKOHOLU CZY NARKOTYKÓW – PRĘDZEJ CZY PÓŹNIEJ KTOŚ MU TO ZAPROPONUJE. JAK SPRAWIĆ, BY UMIAŁO POWIDZIEĆ „NIE”?
W naszej szkole realizowane są treści związane z przeciwdziałaniem uzależnieniom wśród dzieci. Zostały one zawarte w Programie Wychowawczym i w Programie Profilaktyki Szkoły. Dostarczają one wiedzy na temat substancji uzależniających, uczą rozumieć i wyrażać własne uczucia bez sztucznych „podpórek”, wzmacniają poczucie własnej wartości, uczą lepszego porozumiewania się między ludźmi, w tym także umiejętności odmawiania.
Wierzymy, że pomoże to Waszemu dziecku w wybraniu zdrowego życia i racjonalnych sposobów osiągania szczęścia. Z pewnością jednak nie uda się to bez pomocy i Waszej współpracy !
ROLA RODZICÓW W TEJ SPRAWIE JEST KLUCZOWA I NIEZASTĄPIONA!